यो जिन्दगी पनि के जिन्दगी रहेछ
समय सकिएको एउटा औषधि रहेछ।
जति बिर्सन खोज्यो उति दुखिरहने
यो मित्रता यो प्रेम कस्तो दुश्मनी रहेछ।
पैतालाहरु बाहिर राखेर भित्र छिर्नु पर्ने
डरलाग्दो महल रहेछ दया त झुपडी रहेछ।
जीवनभर एउटै कुराले पीडा दिइरह्यो
सबैको लागि एउटै सुख-सम्पत्ति रहेछ।
कहिले हृदयमा कहिले आँखामा खेलिरहने
सबैभन्दा राम्रो त रंगीचंगी पुतली रहेछ।।
चिरञ्जीवी मरासिनी रेसुङ्गा
नगरपालिका वाड न. ६ ठूलाचेक्मि गुल्मी ।
